Avontuur Amerika 3

Onze laatste week in Amerika

Na het vele rijden van de afgelopen 2 weken willen we een aantal nachten op dezelfde camping verblijven om te kunnen genieten van het Amerikaanse strandleven. In Pismo beach vinden we een campground op loopafstand van het strand en het dorp. Pismo blijkt een levendig dorp te zijn met een gezellige pier van 365 meter lang, waar de hele dag gevist wordt. Vanaf de pier hebben we mooi uitzicht op de golfsurfers.

Ook wij boeken een les en op dinsdagmorgen om 08.00 uur krijgen Lynn, Levi en Lilian les van Rodney Roller. Rodney surft zelf met een protesebeen. Zijn instructies zijn heel duidelijk en al snel staan we alle drie daadwerkelijk op de plank op de golven in de branding. Even later mogen we zelfs de hogere golven trotseren. Ondertijd wijst Rodey Levi aan waar de witte haaien zwemmen. We hebben al vele waarschuwingsborden gezien en zijn dan ook wel een beetje benieuwd of hij zijn been is kwijtgeraakt door een haai. Na de surfles vertelt hij dat hij z’n been is kwijtgeraakt tijdens een ongeluk met een vorkheftruck (haaien vallen ‘slechts’ 2 mensen per jaar aan). Hij heeft 10 jaar niet gesurft, omdat hij dacht dat hij dat niet meer zou kunnen. Inmiddels heeft hij zich gekwalificeerd voor de Paralympics van 2020 in Japan. Wij zullen dan zeker zijn prestaties volgen, wat een bijzondere ontmoeting.

Na 4 dagen Pismo, rijden we door naar Ventura. Onderweg stoppen we in Santa Barbara. Santa Barbara heeft een prachtig wit zandstrand en is de woonplaats van vele beroemdheden. Zo is Katy Perry er geboren en is/was het de woonplaats van oa. Oprah Winfrey, Kirk Douglas, Michael Jackson en Rob Lowe. We wandelen door de haven en over het mooie strand. Aan het eind van de middag komen we aan in Ventura Beach.

De volgende ochtend duiken we de eerste de beste surfshop in om pakken en planken te huren. We hebben de smaak te pakken. Onze paspoorten liggen nog in de motorhome, maar de sleutels van de rv volstaan ook als borg. De golven zijn hier iets minder hoog als in Pismo, maar ook hier vermaken we ons in de branding. Terwijl we al dobberend op de plank wachten op de golven zwemmen nieuwsgierige zeehonden en dolfijnen op slechts een paar meter afstand, wat een onbeschrijfelijk gevoel.

Vrijdag is onze laatste dag aangebroken. We rijden de laatste kilometers in onze mega-truck naar Cassablanca. Terwijl onze taxi al staat te wachten, moeten we nog behoorlijk op onze strepen staan om niet een compleet nieuwe voorruit (sterretje kan ook via carglass), een waxbeurt (vanwege ‘enorme’ krassen) en een kapot matras van het uitklapbare bed (waarvan we niet eens wisten dat we het uit kon klappen) en een verzekering van 31 dagen (we zouden willen dat we nog 1,5 week konden blijven) hoeven te betalen. De incheck duurde 10 minuten, het uitchecken maar liefst drie kwartier en werd uitgevoerd door twee Spaans sprekende mensen. We geven aan dat we hier een naar gevoel aan over houden en uiteindelijk komen we er met $ 125,-- dollar vanaf vanwege het sterretje, wat er inderdaad tijdens onze reis is ingekomen. De kosten aan de airco’s wilden ze waarschijnlijk toch op één of andere manier terugverdienen.

De terugvluchten verlopen op, wat turbulentie na, heel soepel. We vliegen van Los Angeles naar Londen Heathrow om vervolgens vanaf Londen Gatwick (50 mijl verderop) terug te vliegen naar Amsterdam.

Op Schiphol worden we onwijs lief onthaalt met een heus spandoek door ‘De Lampies’. Thanx!

Weetjes:

We zijn dagelijks aangesproken met de zin: ‘where you guy’s from?’ Wat de leukste gesprekken opleverde. Hierdoor hebben we veel geleerd van o.a. het dagelijks leven, de politiek en de geschiedenis van Amerika.

Vrijwel elke Amerikaan die we spraken had wel een vriend, kennis of een ex in Holland.

Mensen fietsen gewoon op de snelweg.

Jongeren kunnen vanaf 16 hun rijbewijs al halen, maar in de meeste zwembaden hebben ze tot hun 18e toezicht nodig van een volwassene.

Amerikanen houden zich aan alle regels, omdat het ‘the law’ is. (Een echte aansprakelijkheidswet is er niet, dus ze zijn doodsbenauwd om aangeklaagd te worden als ze iets ‘against the law’ doen).

Terwijl wij hier in Nederland ‘de dingen die niet mogen’ positief proberen te verpakken of proberen om te denken, plakt de Amerika een hele muur vol met borden met vooral wat niet mag. Bijvoorbeeld:

'Persons having currently active diarrhea or who have had active diarrhea whitin the previous 14 days shall not be allowed to enter the poolwater.'

We zijn wel heel benieuwd wie dit controleert ;)

De etalagepoppen zijn aangepast aan het formaat van de gemiddelde Amerikaan.

Lynn en Levi hebben geen ondertiteling meer nodig bij Engelse films en series. Wat hebben zij zich goed kunnen redden met de taal. 

We hebben een onvoorstelbaar mooie reis gemaakt waar we nog heeeeeeel lang van gaan nagenieten.